ابو مره

لغت نامه دهخدا

ابومره. [ اَ م ُرْ رَ ] ( اِخ ) کنیت ابلیس. ( منتهی الارب ) ( مهذب الاسماء ). شیطان. ابولبینی. ابلیس. عزازیل.خناس. ابوخلاف. بومره. شیخ نجدی. ابوالعیزار. دیو:
همه چون غول بیابان همه چون مار صلیب
همه بومره بخوی و همه چون کاک غدنگ.
قریعالدهر.
|| فرعون. ( المرصّع ).

ابومره.[ اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) تابعی است. وی صحبت عمر یا ابن عمر را دریافته و بکربن عبداﷲ از او روایت کند.

ابومره. [اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) پدر یزیدبن مرّه. صحابی است.

ابومره. [ اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) ابن عروةبن مسعود ثقفی. ولادت او بزمان رسول صلوات اﷲ علیه و یکی از کبار صحابه کرام است.

ابومره. [اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) حارث بن مره حنفی. محدث است.

ابومره. [ اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) سیف بن ذی یزن. رجوع به سیف... شود.

ابومره. [ اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) الطائفی. صحابی است.

ابومره. [ اَ م ؟ ر رَ ] ( اِخ ) مولی قیس بن عبدالأنصاری. محدث است و از رویفعبن ثابت روایت کند.

ابومره. [ اَ ؟ رَ ] ( اِخ ) یزید. مولی عقیل بن ابیطالب. تابعی است.

فرهنگ فارسی

تابعی است

پیشنهاد کاربران

بپرس