[ویکی اهل البیت] شیخ ابو جعفر، احمد بن محمد بن خالد بن عبد الرحمن بن محمد بن علی برقی، از راویان حدیث و از فقهای بزرگ شیعه و از یاران ائمه علیهم السلام به شمار می آید.
احمد در روستای«برق رود» از توابع شهر قم به دنیا آمد.او اصالتاً از کوفه است. جد بزرگ او محمد بن علی از یاران زید بن علی بن الحسین علیهما السلام بود که در برابر حکومت ظلم و ستم بنی امیه قیام کرده و در زندان یوسف بن عمر به شهادت رسید. خالد، پدر بزرگ احمد در حالی که کودکی خردسال بود همراه پدرش عبد الرحمن بن محمد از کوفه آواره شدند و به شهر قم پناه آوردند. شهر قم در آن زمان پناهگاه شیعیان بود و بسیاری از روات بزرگ شیعه در این شهر زندگی می کردند.
احمد دوران جوانی را در محضر پدر بزرگوارش محمد بن خالد برقی، که خود از شخصیت های بزرگ شیعه و از مشایخ روایت و شخصیتی مورد اطمینان نزد امام موسی کاظم و امام رضا علیهما السلام بود به کسب علم پرداخت.
وی از شخصیت های برجسته راویان شیعه در قرن سوم هجری به شمار می آید و بسیاری از احادیث شیخ صدوق و شیخ کلینی به ایشان برمی گردد. همانگونه که محدث نوری می فرماید:«شیخ طوسی و نجاشی احمد را توثیق کرده اند و او را مورد اطمینان دانسته اند». او از ارزشمندترین راویان شیعه به شمار می آید و بسیاری از علما و فقهای بزرگ شیعه که مجموعه های روایتی نگاشته اند از او روایت نقل کرده اند. برخی از بزرگان عناوین کتاب های خود را نیز از او گرفته اند مانند: ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، علل الشرایع، قرائن و خصال.
احمد بن محمد بن عیسی اشعری، رئیس شهر قم و از راویان بزرگ شیعه، احمد بن محمد بن خالد برقی را از شهر قم بیرون کرد، زیرا او در بین روایات خود روایات مرسله و روایاتی که راویان آن ضعیف بوده اند را نقل می کرده است. اما او پس از مدتی پشیمان شده و برقی را به شهر بازگردانده و از او معذرت خواهی کرد. بعد از وفات او نیز در تشییع جنازه اش با سر و پای برهنه شرکت کرد تا اهانتی را که به او کرده جبران نماید.
احمد به غیر از پدر خود، در محضر برخی از روات و علمای بزرگ شیعه به کسب علم و فراگیری دانش پرداخته است مانند:
احمد در روستای«برق رود» از توابع شهر قم به دنیا آمد.او اصالتاً از کوفه است. جد بزرگ او محمد بن علی از یاران زید بن علی بن الحسین علیهما السلام بود که در برابر حکومت ظلم و ستم بنی امیه قیام کرده و در زندان یوسف بن عمر به شهادت رسید. خالد، پدر بزرگ احمد در حالی که کودکی خردسال بود همراه پدرش عبد الرحمن بن محمد از کوفه آواره شدند و به شهر قم پناه آوردند. شهر قم در آن زمان پناهگاه شیعیان بود و بسیاری از روات بزرگ شیعه در این شهر زندگی می کردند.
احمد دوران جوانی را در محضر پدر بزرگوارش محمد بن خالد برقی، که خود از شخصیت های بزرگ شیعه و از مشایخ روایت و شخصیتی مورد اطمینان نزد امام موسی کاظم و امام رضا علیهما السلام بود به کسب علم پرداخت.
وی از شخصیت های برجسته راویان شیعه در قرن سوم هجری به شمار می آید و بسیاری از احادیث شیخ صدوق و شیخ کلینی به ایشان برمی گردد. همانگونه که محدث نوری می فرماید:«شیخ طوسی و نجاشی احمد را توثیق کرده اند و او را مورد اطمینان دانسته اند». او از ارزشمندترین راویان شیعه به شمار می آید و بسیاری از علما و فقهای بزرگ شیعه که مجموعه های روایتی نگاشته اند از او روایت نقل کرده اند. برخی از بزرگان عناوین کتاب های خود را نیز از او گرفته اند مانند: ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، علل الشرایع، قرائن و خصال.
احمد بن محمد بن عیسی اشعری، رئیس شهر قم و از راویان بزرگ شیعه، احمد بن محمد بن خالد برقی را از شهر قم بیرون کرد، زیرا او در بین روایات خود روایات مرسله و روایاتی که راویان آن ضعیف بوده اند را نقل می کرده است. اما او پس از مدتی پشیمان شده و برقی را به شهر بازگردانده و از او معذرت خواهی کرد. بعد از وفات او نیز در تشییع جنازه اش با سر و پای برهنه شرکت کرد تا اهانتی را که به او کرده جبران نماید.
احمد به غیر از پدر خود، در محضر برخی از روات و علمای بزرگ شیعه به کسب علم و فراگیری دانش پرداخته است مانند: