ابو شرحبیل
لغت نامه دهخدا
ابوشرحبیل. [ اَ ش ُ رَ ] ( اِخ ) جعفربن ربیعه. محدّث است.
ابوشرحبیل. [ اَ ش ُ رَ ] ( اِخ ) ذوکلاع. محدّث است.
ابوشرحبیل. [ اَ ش ُ رَ ] ( اِخ ) سلام بن شرحبیل. او از حیه و سواء پسران خالد روایت کند.
ابوشرحبیل. [ اَ ش ُ رَ ] ( اِخ ) مالک بن ذی حمامه. صفوان بن عمرو از او روایت کند.
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید