ابو سنان
لغت نامه دهخدا
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) اسدی سلمه. صحابی است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) اشجعی. صحابی است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) البکری. تابعی است و از عمر روایت کند.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) الدئلی یزیدبن امیه. محدّث است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) سعدبن سنان رازی. راوی و ثقه است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) سعیدبن سنان القزوینی. محدّث است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) شامی عیسی بن سنان. کوفیین از وی روایت کنند.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) الصغیر القسملی. از روات است و مهران رازی از او روایت کند.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) ضراربن مرة الشیبانی. رجوع به ابوسنان الکبیر شود.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) عبداﷲبن سنان الاسدی الکوفی. محدّث است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) عیسی بن سلیمان. محدّث است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) عیسی بن سنان الحنفی. محدّث است.
ابوسنان. [ اَ س ِ ] ( اِخ ) الکبیر ضراربن مرة الشیبانی. تابعی است و اعمش از او حدیث شنیده است.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید