[ویکی فقه] محمد بن یوسف بن علی بن یوسف ابن حیّان أثیر الدین ابوحیان اندلسی جیانی (۶۵۴ـ۷۴۵ق) از بزرگان تفسیر، حدیث و ادبیات اهل سنت به شمار می رود.
او در نواحی شهر غرناطه به دنیا آمد، به شهر مالقه مهاجرت کرد، در آنجا رشد یافت، و سپس با انتقال به قاهره در آنجا ساکن شد و در همان جا وفات یافت. او همچنین به شهرهای مختلفی از مناطق سرزمین اسلامی مثل افریقا ، اندلس ، اسکندریه ، مصر و حجاز مسافرت کرد و از محضر بیش از چهار صد و پنجاه استاد بهره برد. تبحّر او در رشته های مختلف علوم به ویژه ادبیات عرب موجب شد تا او را با القابی مثل « شیخ النحاة» یا «امام النحاة»، «شیخ المحدّثین» و «رئیس العلماء» عنوان بدهند.
او در نواحی شهر غرناطه به دنیا آمد، به شهر مالقه مهاجرت کرد، در آنجا رشد یافت، و سپس با انتقال به قاهره در آنجا ساکن شد و در همان جا وفات یافت. او همچنین به شهرهای مختلفی از مناطق سرزمین اسلامی مثل افریقا ، اندلس ، اسکندریه ، مصر و حجاز مسافرت کرد و از محضر بیش از چهار صد و پنجاه استاد بهره برد. تبحّر او در رشته های مختلف علوم به ویژه ادبیات عرب موجب شد تا او را با القابی مثل « شیخ النحاة» یا «امام النحاة»، «شیخ المحدّثین» و «رئیس العلماء» عنوان بدهند.