ابوالسرایا

[ویکی شیعه] اَبوالسَّرایا رهبر نظامی قیام ابن طباطبا بر علیه حکومت عباسیان در زمان مامون عباسی است. برخی او را از دوستان و طرفداران علویان می دانند. او به همراه ابن طباطبا، بر ضد حکومت عباسی قیام کرد. در این قیام، بخش وسیعی از جهان اسلام از کوفه تا حجاز و... در سیطره حکومت آن ها قرار گرفت. با مرگ ناگهانی ابن طباطبا، حکومت نوپایشان با مشکلاتی همراه گشت. در نهایت ابوالسرایا در پی چندین جنگ با حکومت مرکزی، شکست خورد و بعد از اسارت کشته شد.
سری بن منصور شیبانی، که با لقب اصفر نیز شناخته می شود از شورشیان شجاع و از امیران خود مختار طایفه بنی شیبان بود. شیبانیان از فرزندان هانی بن قبیصة بودند که برخی آن ها را از اعراب و برخی از موالی دانسته اند. برخی ابوالسرایا را از طایفه بنی تمیم دانسته اند. او در منطقه جزیره به دنیا آمد و در «راس العین» ساکن شد. مهم ترین دلیل شهرت وی همراهی با محمد بن ابراهیم بن طباطبا در قیام بر ضد مأمون خلیفه عباسی بوده است.
ابوالفرج اصفهانی معتقد است ابوالسرایا از دوستان اهل بیت(ع) و طرفدار علویان بود. حضور فعال ابوالسرایا در قیام ابن طبابا، رفتار و کردار او در زمان قیام و معرفی خود به عنوان «داعیه آل محمد»، دعوت مردم برای خلافت یکی از اهل بیت(ع) و عدم اشاره منابع متقدم بر مذهبی غیر از تشیع ابوالسرایا از جمله شواهدی است که بر شیعه بودن او نقل شده است.

[ویکی شیعه] اَبو السَّرایا رهبر نظامی یکی از قیام ها بر علیه حکومت عباسیان است. نام او ابن منصور از طایفه بنی شیبان است که برخی او را از دوستان و طرفداران علویان می دانند. او به همراه یکی از خاندان حسنی اهل بیت(ع) به نام ابن طباطبا، بر ضد حکومت عباسی قیام کرد. در این قیام، بخش وسیعی از جهان اسلام از کوفه تا حجاز و... در سیطره حکومت آن ها قرار گرفت. از کارهای مهم او ضرب سکه به نام خود بود. با مرگ ناگهانی رهبر مذهبی قیام، زوال حکومت نوپایشان آغاز گردید و در نهایت در پی چندین جنگ با حکومت مرکزی شکست خورد و بعد از اسارت کشته شد.
سری بن منصور شیبانی (متوفای ۲۰۰ق)، از شورشیان شجاع و از امیران خود مختار طایفه بنی شیبان است. شیبانیان از فرزندان هانی بن قبیصة بن هانی بن مسعودهستند که برخی او را از اعراب و برخی از موالی دانسته اند. هر چند ابن منصور را به طایفه بنی تمیم هم منتسب می دانند. او که با لقب اصفر نیز شناخته می شود در منطقه جزیره به دنیا آمد و در وادی راس العین سکنی گزید. مهم ترین دلیل شهرت وی همراهی با محمد بن ابراهیم بن طباطبا در قیام بر ضد خلیفه عباسی، مأمون است.
ابوالفرج اصفهانی معتقد است که او از دوستان اهل بیت(ع) و طرفدار علویان بود؛ هر چند بعضی قائل اند که از بزرگان خوارج است،این موضوع در منابع به چشم نمی خورد اما از آن جهت که زادگاه او معروف به مسکن خوارج است و به خصوص طایفه بنی شیبان که گرایش به خوارج داشتند، چنین نتیجه گرفته شده است؛ اما با توجه به نقل ابوالفرج اصفهانی از نصر بن مزاحم منقری مبنی بر حضور فعال او در قیام و اشاره به تشیع او و همچنین قرائن و شواهد برخاسته از رفتار و کردار او در زمان قیام و معرفی خود به عنوان «داعیه آل محمد» و دعوت مردم برای خلافت یکی از اهل بیت(ع) و عدم اشاره در منابع متقدم، مبنی بر مذهبی غیر از تشیع، می توان شیعه بودن او را نتیجه گرفت.