آبه کبو. آبه، کوبو(۱۹۲۴ـ۱۹۹۳)(Abe, Kobo)
آبه کُبُو
رمان نویس و نمایش نامه نویس ژاپنی؛ از پیش گامان جریان آوانگارد. آشنایی او با ادبیات_غرب، اگزیستانسیالیسم، سوررئالیسم، و مارکسیسم بر تلقّی او از مسائلی همچون ازخودبیگانگی و فقدان هویت در ژاپن پس از جنگ تأثیر گذاشت. کتاب های آبه مشتمل اند بر رمان دل گیر زن شنزارها(۱۹۶۲) و نمایش نامه های مینیمالیستی نظیر سه گانۀ مردی که عصا شد(۱۹۶۹). آبه در توکیو زاده شد؛ کودکی و نوجوانی را در منچوریِ تحت اشغال ژاپن، که پدرش در آن جا استاد طب بود، گذراند. در ۱۹۴۰ در دبیرستان سِیجو، در توکیو، ثبت نام کرد و در ۱۹۴۳ به خواستِ پدرش به دانشکدۀ پزشکی دانشگاه توکیو رفت. تحصیلات او به سبب بحران روحی و گذراندن دورۀ کوتاهی در بیمارستان روانی ناتمام ماند. آبه در پایان جنگ از راه دست فروشی امرار معاش می کرد، ضمن این که شعر می سرود و داستان های کوتاه می نوشت. در ۱۹۴۷ نخستین کتاب شعرش را با نام اشعار یک ناشناسبا هزینۀ شخصی منتشر کرد. سال بعد، اشعار دیگرش با نام تابلوی راهنمایی در انتهای جادهدر مجله ای انتشار یافت. آبه به گروهی از نویسندگان و هنرمندان سوررئالیست پیوست و به سینما و تئاتر آوانگارد علاقه مند شد. نخستین مجموعه داستان های کوتاه او، که در ۱۹۵۱ منتشر شد، جایزۀ آکوتاگاوارا نصیبش کرد که مهم ترین جایزۀ ادبی ژاپن است. زن شنزارها داستان حشره شناسی را نقل می کند که با نیرنگ به داخل گودالی شنی کشانده می شود، و مثل حشره ای در دام، مجبور می شود که تا پایان عمر شن ها را پارو کند. این رمان، که آبه را به شهرت جهانی رساند، به بیست زبان برگردانده شد. روایتی از این رمان را تشی گاهارا هیروشی، کارگردان پیش گام، به صورت فیلمی درآورده است که جزء آثار کلاسیک سینمای ژاپن به شمار می رود. قهرمان دومین رمان تکان دهندۀ او با نام چهرۀ دیگری(۱۹۶۴)، مردی است که چهره اش به شدت سوخته است. او، پس از یادگیری روش های جراحی_پلاستیک، چهره ای جدید و جذاب تر برای خود می سازد و پس از اغوای همسرش با این پرسش روبه رو می شود که فاسقِ زن است یا شوهر او؛ و زن، که فریب نخورده است، نمی داند مرد را به خاطر وجود خودش دوست دارد یا به سبب وجود جدیدش. در رمان نقشۀ پاره(۱۹۶۹)، کارآگاهی که دنبال مرد گم گشته ای می گردد خودش گم می شود و هویتش را در کلان شهری تودرتوی و بی روح ازدست می دهد؛ این حالت درواقع تصویر آبه از توکیوی امروزی است. رمان مردی که عصا شد یادآور وضع ناگوار و کابوس مانند قهرمان داستان مسخـ نوشتۀ فرانتس کافکا، نویسندۀ چک ـ است.
آبه کُبُو
رمان نویس و نمایش نامه نویس ژاپنی؛ از پیش گامان جریان آوانگارد. آشنایی او با ادبیات_غرب، اگزیستانسیالیسم، سوررئالیسم، و مارکسیسم بر تلقّی او از مسائلی همچون ازخودبیگانگی و فقدان هویت در ژاپن پس از جنگ تأثیر گذاشت. کتاب های آبه مشتمل اند بر رمان دل گیر زن شنزارها(۱۹۶۲) و نمایش نامه های مینیمالیستی نظیر سه گانۀ مردی که عصا شد(۱۹۶۹). آبه در توکیو زاده شد؛ کودکی و نوجوانی را در منچوریِ تحت اشغال ژاپن، که پدرش در آن جا استاد طب بود، گذراند. در ۱۹۴۰ در دبیرستان سِیجو، در توکیو، ثبت نام کرد و در ۱۹۴۳ به خواستِ پدرش به دانشکدۀ پزشکی دانشگاه توکیو رفت. تحصیلات او به سبب بحران روحی و گذراندن دورۀ کوتاهی در بیمارستان روانی ناتمام ماند. آبه در پایان جنگ از راه دست فروشی امرار معاش می کرد، ضمن این که شعر می سرود و داستان های کوتاه می نوشت. در ۱۹۴۷ نخستین کتاب شعرش را با نام اشعار یک ناشناسبا هزینۀ شخصی منتشر کرد. سال بعد، اشعار دیگرش با نام تابلوی راهنمایی در انتهای جادهدر مجله ای انتشار یافت. آبه به گروهی از نویسندگان و هنرمندان سوررئالیست پیوست و به سینما و تئاتر آوانگارد علاقه مند شد. نخستین مجموعه داستان های کوتاه او، که در ۱۹۵۱ منتشر شد، جایزۀ آکوتاگاوارا نصیبش کرد که مهم ترین جایزۀ ادبی ژاپن است. زن شنزارها داستان حشره شناسی را نقل می کند که با نیرنگ به داخل گودالی شنی کشانده می شود، و مثل حشره ای در دام، مجبور می شود که تا پایان عمر شن ها را پارو کند. این رمان، که آبه را به شهرت جهانی رساند، به بیست زبان برگردانده شد. روایتی از این رمان را تشی گاهارا هیروشی، کارگردان پیش گام، به صورت فیلمی درآورده است که جزء آثار کلاسیک سینمای ژاپن به شمار می رود. قهرمان دومین رمان تکان دهندۀ او با نام چهرۀ دیگری(۱۹۶۴)، مردی است که چهره اش به شدت سوخته است. او، پس از یادگیری روش های جراحی_پلاستیک، چهره ای جدید و جذاب تر برای خود می سازد و پس از اغوای همسرش با این پرسش روبه رو می شود که فاسقِ زن است یا شوهر او؛ و زن، که فریب نخورده است، نمی داند مرد را به خاطر وجود خودش دوست دارد یا به سبب وجود جدیدش. در رمان نقشۀ پاره(۱۹۶۹)، کارآگاهی که دنبال مرد گم گشته ای می گردد خودش گم می شود و هویتش را در کلان شهری تودرتوی و بی روح ازدست می دهد؛ این حالت درواقع تصویر آبه از توکیوی امروزی است. رمان مردی که عصا شد یادآور وضع ناگوار و کابوس مانند قهرمان داستان مسخـ نوشتۀ فرانتس کافکا، نویسندۀ چک ـ است.
wikijoo: آبه_کبو