ابناء عصر

لغت نامه دهخدا

ابناء عصر. [ اَ ءِ ع َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) هم زادان. هم عهدان. هم عصران. مردم روزگار.

اهل زمانه: مردم روزگار.
( مرزبان نامه، محمد روشن ج اول، چاپ دوم، ۱۳۶۷. ص ۴۳۷ ) .
ابناء زمان