اِبنِ یَمینِ شَبَرغانی ( ـ۱۰۰۳ق)
(معروف به شیخ الشیوخ آکه) عارف و شاعر ایرانی. تحصیلاتش را در بخارا و سمرقند پی گرفت. اشعار او بیشتر عرفانی است. چون در شعر ابن یمین تخلّص می کرد، در پاره ای نسخه ها، آثارش را به خطا به ابن یمین فریومدی نسبت داده اند. دیوان او از غزل، رباعی، مثنوی و انواع دیگر شعر در ۲,۴۸۹ بیت در پیشاور به چاپ رسیده است (۱۳۶۴ش). از دیگر آثارش: مثنوی هفت مجلس در عرفان در حدود ۳۳۶ بیت؛ مجلس افروز در ۲۶۰ بیت؛ محرم اسرار که به اشتباه در دیوان ابن یمین فریومدی چاپ شده است.
(معروف به شیخ الشیوخ آکه) عارف و شاعر ایرانی. تحصیلاتش را در بخارا و سمرقند پی گرفت. اشعار او بیشتر عرفانی است. چون در شعر ابن یمین تخلّص می کرد، در پاره ای نسخه ها، آثارش را به خطا به ابن یمین فریومدی نسبت داده اند. دیوان او از غزل، رباعی، مثنوی و انواع دیگر شعر در ۲,۴۸۹ بیت در پیشاور به چاپ رسیده است (۱۳۶۴ش). از دیگر آثارش: مثنوی هفت مجلس در عرفان در حدود ۳۳۶ بیت؛ مجلس افروز در ۲۶۰ بیت؛ محرم اسرار که به اشتباه در دیوان ابن یمین فریومدی چاپ شده است.
wikijoo: ابن_یمین_شبرغانی