ابن وصیف صابی

لغت نامه دهخدا

ابن وصیف صابی. [ اِ ن ُ وَ ف ِ ] ( اِخ ) طبیبی از مردم بغداد، در نیمه اول مائه چهارم هجری. بیشتر شهرت او در امراض چشم و کحالی بوده است و مردم از بلاد بعیده برای فراگرفتن این فن بنزداو می شدند از جمله احمدبن یونس حرانی و برادر او.

فرهنگ فارسی

طبیبی از مردم بغداد

دانشنامه آزاد فارسی

اِبن وَصیفِ صابی (قرن ۴ق)
چشم پزشک مشهور بغدادی در معالجۀ امراض چشم ید طولایی داشته است چنان که در زمان او کسی در این علم ماهرتر از وی نبوده است. آورده اند که از اکناف جهان، برای فراگیری، در محضر او حاضر می شدند. ازجمله کسانی که برای فراگیری چشم پزشکی نزد او آمده اند عمر بن یونس حرّانی و برادرش، احمد بن یونس، (اطبای اندلسی) بوده اند.

پیشنهاد کاربران

بپرس