ابن ودعان

[ویکی فقه] اِبْنِ وَدْعان، ابونصر محمد بن علی بن عبید اللـه بن احمد، محدث و قاضی موصلی در سدۀ ۵ق است.
او به گفتۀ خویش در نیمۀ شعبان ۴۰۲ (۱۳ فوریۀ ۱۰۱۲) متولد شد و از خردسالی به فراگیری حدیث روی آورد.
مشایخ حدیث
از شیوخ او حسین بن محمد بن جعفر صیرفی، محمد بن علی بن محمد بن بحشل و به ویژه عمویش ابوالفتح احمد بن عبید الله ودعانی را می توان یاد کرد. ابن ودعان چندگاهی تصدی قضای موصل را داشت و به همین سبب در منابع قاضی و حاکم خوانده شده است. او بار ها به بغداد سفر کرده است. وی پس از بازگشت از بغداد، در محرم یا ربیع الاول ۴۹۴/ نوامبر ۱۱۰۰ یا ژانویۀ ۱۱۰۱ در موصل درگذشت.
شخصیت رجالی
از نظر شخصیت رجالی، گرچه نقادانی چون قاسم ابن عساکر، ابوطاهر سلفی، ابن ناصر سلامی و شجاع ذهلی امانت ابن ودعان را در نقل حدیث مورد تردید قرار داده و حتی او را کاذب و جاعل خوانده اند، اما سمعانی روایات او از ثقات را قابل اعتماد دانسته و گویی خواسته است بدین گونه انتقاد را از شخص ابن ودعان به مشایخ ضعیف او بازگرداند.
الاربعون
...