ابن هِندو، اَبوالفرج ( ـ استرآباد ۴۵۵ق)
ادیب، کاتب، عالم طب، فیلسوف ایرانی. وی که از خاندان هندو (روستای هندوجان (هندیجان) در اطراف قم) بود در گرگان به دنیا آمد و در نیشابور درس خواند. تقریباً همۀ عمر خود را به رسم نیاکانش که کارگزاران دولتی بودند، در خدمت شاهان آل بویه و آل زیار گذراند و چند تن از آنان را مدح گفت. از زمان فوت او آگاهی دقیقی در دست نیست، اما این را می دانیم که در گرگان فوت کرد و همان جا دفن شد. ابن هندو آثار متعددی داشته که بعضی به چاپ رسیده است، تعدادی به صورت خطی باقی مانده و تعدادی نیز از بین رفته است. مهم ترین آثار او که به چاپ رسیده عبارت اند از الرسالةالمشوقه فی المدخل الی علم الفلسفه، الکِلَمُ الروُحانیة من الحِکَم الیونانیه، در بیان سخنان نغز و حکیمانۀ افلاطون و دیگر فلاسفه یونان و مِفتاح ُ الطِب و مِنهاجُ الطُلاب در موضوع پزشکی است. کتاب اخیر به فارسی ترجمه شده است.
ادیب، کاتب، عالم طب، فیلسوف ایرانی. وی که از خاندان هندو (روستای هندوجان (هندیجان) در اطراف قم) بود در گرگان به دنیا آمد و در نیشابور درس خواند. تقریباً همۀ عمر خود را به رسم نیاکانش که کارگزاران دولتی بودند، در خدمت شاهان آل بویه و آل زیار گذراند و چند تن از آنان را مدح گفت. از زمان فوت او آگاهی دقیقی در دست نیست، اما این را می دانیم که در گرگان فوت کرد و همان جا دفن شد. ابن هندو آثار متعددی داشته که بعضی به چاپ رسیده است، تعدادی به صورت خطی باقی مانده و تعدادی نیز از بین رفته است. مهم ترین آثار او که به چاپ رسیده عبارت اند از الرسالةالمشوقه فی المدخل الی علم الفلسفه، الکِلَمُ الروُحانیة من الحِکَم الیونانیه، در بیان سخنان نغز و حکیمانۀ افلاطون و دیگر فلاسفه یونان و مِفتاح ُ الطِب و مِنهاجُ الطُلاب در موضوع پزشکی است. کتاب اخیر به فارسی ترجمه شده است.