ابن هَبَل، علی بن احمد (بغداد ۵۱۵ ـ موصل ۶۱۰ق)
ادیب، حکیم و پزشک عراقی. در نظامیۀ بغداد به تحصیل علوم پرداخت. پس از فراگیری حدیث، نحو و طبّ به موصل رفت و سپس به آذربایجان و از آن جا به خلاط ارمنستان رفت؛ از این رو، او را به نام موصلی و خلاطی هم می شناسند. در ارمنستان، طبیب شاه بود و از این راه اندوختۀ فراوانی را گرد آورد. مدتی پس از طبابتش در ارمنستان، بر جان خود بیمناک شد و، به علت ترس از شاه ارمن، راهی ماردین شد. پس از کشته شدن دوستانش به دست فرمانروای ماردین، روانۀ موصل شد و، با وجود نابینایی و ناتوانی، تا آخر عمر در آن شهر تدریس کرد. پسرش با نام شمس الدین نیز طبیب حاذقی بود و در دربار سلاطین آسیای صغیر شهرت داشت. از آثار تاریخی ابن هبل الآراء و المشاورات (در منطق)؛ فی النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها، و مقالات موجود است. اثر چاپ شدۀ او نیز عبارت است از المختار (در طب نظری و عملی) که از کتب معتبر طب در تشریح اعضا، بیماری ها و داروهاست.
ادیب، حکیم و پزشک عراقی. در نظامیۀ بغداد به تحصیل علوم پرداخت. پس از فراگیری حدیث، نحو و طبّ به موصل رفت و سپس به آذربایجان و از آن جا به خلاط ارمنستان رفت؛ از این رو، او را به نام موصلی و خلاطی هم می شناسند. در ارمنستان، طبیب شاه بود و از این راه اندوختۀ فراوانی را گرد آورد. مدتی پس از طبابتش در ارمنستان، بر جان خود بیمناک شد و، به علت ترس از شاه ارمن، راهی ماردین شد. پس از کشته شدن دوستانش به دست فرمانروای ماردین، روانۀ موصل شد و، با وجود نابینایی و ناتوانی، تا آخر عمر در آن شهر تدریس کرد. پسرش با نام شمس الدین نیز طبیب حاذقی بود و در دربار سلاطین آسیای صغیر شهرت داشت. از آثار تاریخی ابن هبل الآراء و المشاورات (در منطق)؛ فی النار الفارسیة و اسبابها و علاماتها و علاجاتها، و مقالات موجود است. اثر چاپ شدۀ او نیز عبارت است از المختار (در طب نظری و عملی) که از کتب معتبر طب در تشریح اعضا، بیماری ها و داروهاست.