ابن میاده

لغت نامه دهخدا

ابن میاده. [ اِ ن ُ م َی ْ یا دَ ] ( اِخ ) ابوشرحبیل رماح بن ابرد. از شعراء مخضرمی است ( مخضرمی دولتین ). شاعری از عرب در اواخر دولت بنی امیه و اوائل بنی العباس. مادح اکابر هر دو دولت. او را بدختری مسماة به ام حجدر عشق بود و پدر، دختر را بمردی شامی بزنی داد و ابن میاده را در هجر این دختر اشعاری است.

دانشنامه عمومی

ابن مَیّاده ( ۶۹۴ - ۷۶۶م ) ( نسب:ابو شُرَحْبیل رمّاح بن أبرد ) شاعر عرب بود. [ ۱] او را شاعر مدح و غزل می دانند. [ ۱] اشعارش را حنا جمیل حداد جمع آوری کرده و در ۱۹۸۲ در دمشق به چاپ رسانده است؛ و مقدمه ای کامل بر آن نوشته است.
عکس ابن میادهعکس ابن میادهعکس ابن میادهعکس ابن میادهعکس ابن میادهعکس ابن میاده
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس