ابن مکانس
لغت نامه دهخدا
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
ابن مکانس ( ۱۳۴۵ - ۱۴۰۷ ) ( نسب کامل:فخرالدین ابوالفرج عبدالرحمن بن عبدالرزاق بن ابراهیم بن مکانس مصری قبطی اصل ) مقام دار دیوانی، شاعر و ادیب مصری قبطی اصل بود.
ابن مکانس در ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی الحجه ۷۴۵ق در قاهره به دنیا آمد. پدرش از کاتبان دیوانی بود، و او در این فضا پرورش یافت. در بیست سالگی مسلمان شد و در دیوان انشاء خدمت گزارد. به ادبیات بسیار گرایش پیدا کرد، در ۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی الحجه ۷۹۴ق آنگاه که برای وزارت به قاهره فراخوانده شد، در راه در بلبیس به او سم خوراندند و درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
ابن مکانس در ۱ مه ۱۳۴۵م/ ۱۹ ذی الحجه ۷۴۵ق در قاهره به دنیا آمد. پدرش از کاتبان دیوانی بود، و او در این فضا پرورش یافت. در بیست سالگی مسلمان شد و در دیوان انشاء خدمت گزارد. به ادبیات بسیار گرایش پیدا کرد، در ۷ نوامبر ۱۴۰۷/ ۱۲ ذی الحجه ۷۹۴ق آنگاه که برای وزارت به قاهره فراخوانده شد، در راه در بلبیس به او سم خوراندند و درگذشت.
... [مشاهده متن کامل]
