ابن مهران احمد بن حسین

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] ابوبکر احمد بن حسین بن مهران اصفهانی نیشابوری (295-381ق) محدث، مقری، زاهد و عابد، معروف به ابن مهران
یکی از پنج قاری بزرگ از قراء است که زندگی خود را وقف آموختن و آموزش و تألیف در قرائت قرآن کرد.
ابن مهران، در سال 295 هجری به دنیا آمد و از زندگی و سیره او اطلاعات زیادی در دست نیست؛ اما کتاب های او در قرائات نشان از فضل و علم او دارد و هرکه در قرائات و طبقات قراء، کتابی نوشته به ثقه بودن و ضبط و اتقان او شهادت داده است. برخی گفته اند او شخصی صالح و مستجاب الدعوه بود.
او در 381 هجری در نیشابور از دنیا رفت.
او تمام عمر خودش را در راستای خدمت به کتاب خدا در فن قرائات گذاشت. بسیاری از کسانی که اثری در قرائات دارند، به ویژه ابن جزری در اکثر آثارش، بر او اعتماد کرده اند. اگر بنا باشد پنج نفر از ائمه مؤلفین در قرائات را نام ببریم، قطعاً ابن مهران یکی از آن هاست.
او در طلب علم قرائات به بغداد و کوفه و شام سفر کرد. اساتید او عبارتند از:

دانشنامه آزاد فارسی

ابن مِهران، احمد بن حسین (۲۹۵ـ۳۸۱ق)
قرآن پژوه و قاری قرآن. گویند که اصل او از اصفهان و اقامتگاه او نیشابور بوده است. از نوجوانی نزد کسانی چون ابوالعباس سراج ثقفی، ابوبکر ابن خزیمه، ابوالعباس ماسَرجَسی حدیث آموخت. برای فراگیری قرائت به سمرقند و بغداد و کوفه و دمشق و صور سفر کرد و نزد استادان بزرگ این فن قرائت آموخت. سپس به نیشابور بازگشت و به تدریس و تألیف دربارۀ این فن پرداخت. حاکم نیشابوری، علی بن محمد فارسی، ابواسحاق ثعلبی، ابوعثمان صابونی ازجمله شاگردان او بوده اند. او در آثار خود با مطرح کردن قراآت دَه گانه، تصور قراآت هفت گانه را درهم شکست. البته این گونه نبوده که فقط دَه قرائت را پذیرفته بداند، بلکه در مکتب او به عدد خاصی تکیه نمی شود. نخستین اثری که در آن، این مسئله را مطرح کرده کتاب الشامل است. دو اثر دیگر او الغایة فی القرآن و المبسوط است که در این میان به الغایة فی القراآت توجه فراوان شده و شروح بسیاری بر آن نوشته شده است. رساله ای به فارسی دربارۀ رسم الخط مصحف به او نسبت داده شده است.

پیشنهاد کاربران

بپرس