[ویکی فقه] ابن مقری، ابومحمد اسماعیل بن ابی بکر بن عبدالله (۷۵۴- ۸۳۷ق/۱۳۵۳-۱۴۳۴م)، فقیه ، ادیب و شاعر یمنی می باشد که در برخی منابع به مقری نیز شهرت دارد.
اصل وی از شرجه در سواحل غربی یمن است. برخی وی را به قبیله بنی شاور ، ساکن کوهستانه ای شرق محالب در یمن، منتسب می دانند.
ابن حجر عسقلانی احمد، انباء الغمر، ج۸، ص۳۰۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۵ق/۱۹۷۵م.
ابن مقری در زادگاه خود پرورش یافت و مقدمات علوم را در همان جا نزد کسانی چون کاهلی فراگرفت.
ابن عماد عبدالحی، شذرات الذهب، ج۷، ص۲۲۰، قاهره، ۱۳۵۱ق.
در ۷۹۴ق/۱۳۹۲م الملک الاشرف بار دیگر او را به خدمت خود فراخواند و تدریس در مدرسه مجاهدیه تعز و نظامیه زبید را به او سپرد و مقرری در خور توجهی نیز برای او تعیین کرد.
ابن مقری اسماعیل، عنوان الشرف الوافی، ج۱، ص۶۳-۶۵، به کوشش محمد حنفی، قاهره، ۱۳۱۸ق.
...
اصل وی از شرجه در سواحل غربی یمن است. برخی وی را به قبیله بنی شاور ، ساکن کوهستانه ای شرق محالب در یمن، منتسب می دانند.
ابن حجر عسقلانی احمد، انباء الغمر، ج۸، ص۳۰۹، حیدرآباد دکن، ۱۳۹۵ق/۱۹۷۵م.
ابن مقری در زادگاه خود پرورش یافت و مقدمات علوم را در همان جا نزد کسانی چون کاهلی فراگرفت.
ابن عماد عبدالحی، شذرات الذهب، ج۷، ص۲۲۰، قاهره، ۱۳۵۱ق.
در ۷۹۴ق/۱۳۹۲م الملک الاشرف بار دیگر او را به خدمت خود فراخواند و تدریس در مدرسه مجاهدیه تعز و نظامیه زبید را به او سپرد و مقرری در خور توجهی نیز برای او تعیین کرد.
ابن مقری اسماعیل، عنوان الشرف الوافی، ج۱، ص۶۳-۶۵، به کوشش محمد حنفی، قاهره، ۱۳۱۸ق.
...
wikifeqh: ابن مقری_ابومحمد_اسماعیل_بن_ابی بکر