ابن مُفَرِّغ، یزید بن زیاد ( ـ کوفه ۹۶ق)
شاعر عرب عصر امویان. شاعری از بصره و شهرتش، بیش از شاعری، به سبب رفتار ستیزه جویانۀ او در مقابل پسران زیاد بن ابیه (عَبّاد و عُبیدالله) بود. حیاتی پرماجرا داشت و بارها در عراق، سیستان، سوریه و کرمان به زندان افتاد و آزاد شد. پس از مرگ یزید بن معاویه، که مردم بصره عبیدالله بن زیاد را گریزاندند، ابن مفرغ به کوفه رفت و او را دشنام گفت و هجو کرد. شعرش رنگ ضد اموی دارد، اما فاقد شدت لحن سید الحمیری است. آنچه از قصاید، غزلیات، مدایح و هجاهای او باقی مانده است، نشان از فراوانی سروده های او دارد. در ضمن، گفته اند که برخی از نخستین نمونه های شعر پارسی دری اثر طبع ابن مفرغ است.
شاعر عرب عصر امویان. شاعری از بصره و شهرتش، بیش از شاعری، به سبب رفتار ستیزه جویانۀ او در مقابل پسران زیاد بن ابیه (عَبّاد و عُبیدالله) بود. حیاتی پرماجرا داشت و بارها در عراق، سیستان، سوریه و کرمان به زندان افتاد و آزاد شد. پس از مرگ یزید بن معاویه، که مردم بصره عبیدالله بن زیاد را گریزاندند، ابن مفرغ به کوفه رفت و او را دشنام گفت و هجو کرد. شعرش رنگ ضد اموی دارد، اما فاقد شدت لحن سید الحمیری است. آنچه از قصاید، غزلیات، مدایح و هجاهای او باقی مانده است، نشان از فراوانی سروده های او دارد. در ضمن، گفته اند که برخی از نخستین نمونه های شعر پارسی دری اثر طبع ابن مفرغ است.
wikijoo: ابن_مفرغ،_یزید_بن_زیاد_(_ـ_کوفه_۹۶ق)