محمد بن علی واسطی هُرثی با لقب های نجم الدین و ابوالغنائم، شهرت یافته به ابن مُعلّم واسطی ( ۲۲ ژانویه ۱۱۰۸ - ۲ ژوئن ۱۱۹۶م ) ( نسب: محمد بن علی بن فارِس ) شاعر تصوف گرا و نامه نگار عربی عراقی در سدهٔ ششم هجری بود. [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴] در فنون هجو، مدح و غزل سرود. با ابن تعویذی رقابت داشت. [ ۴]
در هُرث، از روستاهای واسط در ۲۲ ژانویه ۱۱۰۸م/ ۷ جمادی الثانی ۵۰۱ق زاده شد. [ ۴] «با عاطفهٔ علوی و گرایشِ صوفی» پرورش یافت. [ ۴] در بغداد، ابوالفرج ابن جوزی را دیدار کرد؛ همچنین به بصره و موصل نیز رفت. [ ۴] بیشتر زندگی اش را در هُرث گذارند، و از آنجا مدیحه هایش را می نگاشت و به خلیفه می فرستاد. فنِّ تُرَسِّل او از این نامه ها برخاسته است. گویند مدتی بسیار زندانی بوده است. ابن معلم واسطی در ۲ ژوئن ۱۱۹۶م/ ۴ رجب ۵۹۲ق در هُرث درگذشت. [ ۴]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر هُرث، از روستاهای واسط در ۲۲ ژانویه ۱۱۰۸م/ ۷ جمادی الثانی ۵۰۱ق زاده شد. [ ۴] «با عاطفهٔ علوی و گرایشِ صوفی» پرورش یافت. [ ۴] در بغداد، ابوالفرج ابن جوزی را دیدار کرد؛ همچنین به بصره و موصل نیز رفت. [ ۴] بیشتر زندگی اش را در هُرث گذارند، و از آنجا مدیحه هایش را می نگاشت و به خلیفه می فرستاد. فنِّ تُرَسِّل او از این نامه ها برخاسته است. گویند مدتی بسیار زندانی بوده است. ابن معلم واسطی در ۲ ژوئن ۱۱۹۶م/ ۴ رجب ۵۹۲ق در هُرث درگذشت. [ ۴]
wiki: ابن معلم واسطی