ابن محرز. [ اِ ن ُ م ُ رِ ] ( اِخ ) ابوالخطاب مسلم. اصلاً ایرانی بود و در حجاز میزیست و سیاحت شام و ایران کرد. دراوائل اسلام او بخنیاگری مشهور گشت و اشعار عرب را با آهنگ های نواحی مختلفه تطبیق داد و خود نیز آهنگها اختراع کرد. او با سران و بزرگان رابطه نداشت ، الحان او را کنیزکی از آن ِ یکی از دوستان او اشاعت داد.
