[ویکی فقه] اِبْن ِ لُبودی ، ابوالعبّاس شهاب الدین احمد بن خلل بن احمد بن ابراهیم لبودی (۸۳۴ -۸۹۶ق /۱۴۳۱-۱۴۹۱م )، مورخ ، ادیب و محدّث شافعی مذهب که به ابن عُرعُر نیز معروف بود.
وی در صالحیه دمشق که در آن روزگار مرکز تجمع دانشمندان و فقیهان و محدثان بود، به دنیا آمد.
خاندان
خاندان او همه محدثانی اهل علم و دانش بودند، اما از راه پیشه وری روزگار می گذرانیدند. پدرش از محدثان صالحیه به شمار می رفت و نیای مادری او جمال الدین یوسف بن محمد حَجینی (ح ۷۷۳-۸۴۹ق ) نیز که محدثی حنفی مذهب و صاحب اِسناد بود و شاگردانی هم تربیت کرد، از راه خرید و فروش پنبه در بازار صالحیه روزگار می گذرانید.
شهرت
اشتهار او و پدرش به ابن عرعر احتمالاً بر اعتبار و سرشناسی آنان در صالحیه دلالت داشته است .
مشایخ
...
وی در صالحیه دمشق که در آن روزگار مرکز تجمع دانشمندان و فقیهان و محدثان بود، به دنیا آمد.
خاندان
خاندان او همه محدثانی اهل علم و دانش بودند، اما از راه پیشه وری روزگار می گذرانیدند. پدرش از محدثان صالحیه به شمار می رفت و نیای مادری او جمال الدین یوسف بن محمد حَجینی (ح ۷۷۳-۸۴۹ق ) نیز که محدثی حنفی مذهب و صاحب اِسناد بود و شاگردانی هم تربیت کرد، از راه خرید و فروش پنبه در بازار صالحیه روزگار می گذرانید.
شهرت
اشتهار او و پدرش به ابن عرعر احتمالاً بر اعتبار و سرشناسی آنان در صالحیه دلالت داشته است .
مشایخ
...
wikifeqh: ابن لبودی