ابن قطان
لغت نامه دهخدا
ابن قطان. [ اِ ن ُ ق َطْ طا ] ( اِخ ) محمدبن شجاع الانصاری. فقیهی شیعی بمائه هشتم هجری. فقه از فاضل مقداد فراگرفت. او راست : کتاب معالم الدین فی فقه آل یاسین.
ابن قطان. [ اِ ن ُ ق َطْطا ] ( اِخ ) ابوالقاسم هبةاﷲبن فضل بن قطان. شاعری بغدادی و محدث معاصر حیص بیص. وی مردی مزّاح و خوش محاوره و طبع او مایل به اَهاجی بود و مردم از زبان او در آزار بودند. حکایات و نوادر کثیره از وی منقول است. مولد او به سال 477 هَ.ق. و وفات در 558 است.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابن قطان (ابهام زدایی). ابن قطان ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن قطان ابوالحسن علی بن محمد کتامی حمیری فاسی ، اِبْن ِ قَطّان ، ابوالحسن علی بن محمد بن عبدالملک کتامی حِمَیری فاسی (د ۶۲۸ق /۱۲۳۱م )، فقیه و محدث مالکی• ابن قطان ابوالقاسم هبةالله بن فضل بغدادی ، اِبْن ِ قَطّان ، ابوالقاسم هبةالله بن فضل (۴۷۸ق - ۲۸ رمضان ۵۵۸ق /۱۰۸۵ - ۳۰۰ - اوت ۱۱۶۳م )، شاعر، طبیب و محدث بغدادی
...
...
wikifeqh: ابن قطان
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید