ابن قریعه. [ اِ ن ُ ق ُ رَ ع َ ] ( اِخ ) قاضی ابوبکر محمدبن عبدالرحمن بغدادی ،از جمله وزیر ابومحمد مهلبی. او در سندیه از اعمال بغداد منصب قضا داشته و مردی لطیفه گو و حاضرجواب بوده و طرائف او در کتب نوادر مذکور و مشهور است. صاحب بن عباد وی را دیدار کرده و گوید سخنان او را ظریف یافتم. و به 65 سالگی در 367 هَ.ق. وفات کرده است.
