ابن قرقول

لغت نامه دهخدا

ابن قرقول. [ اِ ن ُ ق ُ قو ] ( اِخ ) ابراهیم بن یوسف بن ابراهیم. مولد او مریه یکی از شهرهای اندلس به سال 505. هَ.ق. او راست : کتاب مطالعالانوار و این کتاب بسبک و اسلوب مشارق الانوار قاضی عیاض است. وفات او در سنه 569 بوده است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبن قُرْقول ، ابواسحاق ابراهیم بن یوسف بن ابراهیم وَهرانی حَمزی (۵۰۵ -۵۶۹ق /۱۱۱۱-۱۱۷۴م )، محدّث و فقیه مالکی بود.
اصل خاندان او به حمزه از توابع بجایه باز می گردد.
تولد
وی در المریه متولد شد و در همان جا نشأت یافت .
وفات
سپس به مالقه و بعد سبته و از آن جا به سَلا نقل مکان کرد و سرانجام به فاس رفت و همان جا درگذشت .
در جستجوی دانش
...

پیشنهاد کاربران

بپرس