[ویکی نور] ابوالبقاء نور الدین علی بن عثمان بن محمد عذری، معروف به ابن قاصح، از عالمان و قاریان شافعی مذهب قرن هشتم هجری است که در سال 716ق / 1316م، در بغداد دیده به جهان گشود.
وی در علم قرائت استاد فن بود و از دانش های دیگر نیز بهره داشت. آثار به جای مانده از وی گویای آن است که وی به نجوم، هیئت و ریاضیات نیز آگاه بوده است.
نام او گاه به صورت «علی بن محمد بن عثمان» و کنیه وی به شکل «ابوالقاسم» و «ابوالحسن» نیز آمده است.
او، «شاطبیه» را از مجد الدین اسماعیل کفتی فراگرفت و از میدومی، ابن ابی حوافر، رحبی و مقدسی اجازه روایت دریافت کرد.
وی همچنین قرائت های ده گانه و غیر آن را بر ابوبکر بن جندی خواند و در جامع ماردانی به تعلیم قرائت پرداخت. وی در این زمینه، شاگردانی نیز تربیت کرد، از جمله برهان الدین صالحی که برخی از تصانیف وی و آثار پیشینیان را همچون «المستنیر» ابن سوار، «ارشاد المبتدی» قلانسی و «الکافی» ابن شریح، از او فراگرفت و روایت نمود.
زراتینی و زین الدین رضوان نیز از شاگردان وی به شمار می روند.
وی در علم قرائت استاد فن بود و از دانش های دیگر نیز بهره داشت. آثار به جای مانده از وی گویای آن است که وی به نجوم، هیئت و ریاضیات نیز آگاه بوده است.
نام او گاه به صورت «علی بن محمد بن عثمان» و کنیه وی به شکل «ابوالقاسم» و «ابوالحسن» نیز آمده است.
او، «شاطبیه» را از مجد الدین اسماعیل کفتی فراگرفت و از میدومی، ابن ابی حوافر، رحبی و مقدسی اجازه روایت دریافت کرد.
وی همچنین قرائت های ده گانه و غیر آن را بر ابوبکر بن جندی خواند و در جامع ماردانی به تعلیم قرائت پرداخت. وی در این زمینه، شاگردانی نیز تربیت کرد، از جمله برهان الدین صالحی که برخی از تصانیف وی و آثار پیشینیان را همچون «المستنیر» ابن سوار، «ارشاد المبتدی» قلانسی و «الکافی» ابن شریح، از او فراگرفت و روایت نمود.
زراتینی و زین الدین رضوان نیز از شاگردان وی به شمار می روند.
wikinoor: ابن_قاصح،_علی_بن_عثمان