ابن قاص

لغت نامه دهخدا

ابن قاص. [ اِ ن ُ ] ( اِخ ) ابوالعباس احمدبن ابی احمد. فقیه شافعی ، شاگرد ابن سریج. مولد و موطن او مازندران. وقتی قاضی طرسوس بوده و در همانجا هنگامی که بر منبر مجلس میگفته فجاءةً درگذشته است. او را میان علمای شافعی شهرتی بکمال است و کتب قلیل الحجم کثیرالنفع دارد، ازجمله : کتاب التلخیص. کتاب ادب القاضی. کتاب المفتاح. کتاب دلائل القبله. کتاب المواقیت. وفات او به سال 335 یا 336 هَ.ق. بوده است.

فرهنگ فارسی

فقیه شافعی شاگرد ابن سریج

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ قاص ، ابوالعباس احمد بن ابی احمد طبری (د ۳۳۵ق / ۹۴۶م )، فقیه شافعی ، قاضی و واعظ اهل طبرستان است.
شهرت وی با اختلاف ذکر شده است : بیشتر مآخذ، «ابن القاص » برخی نیز «القاص » آورده اند.شهرت ابن قاص به جهت اشتغال پدرش به وعظ و داستان سرایی است . این شهرت در برخی از منابع به صورت «ابن القاضی » آمده است که تحریف به نظر می رسد.
← علمیت
(۱) ابن تغری بردی ، النجوم .(۲) ابن خلکان ، وفیات .(۳) ابوبکر ابن قاضی شهبه ، طبقات الشافعیة، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۸ق /۱۹۷۸م .(۴) ابراهیم ابواسحاق شیرازی ، ، طبقات الفقهاء، به کوشش خلیل المیس ، بیروت ، دارالقلم .(۵) حاجی خلیفه ، کشف .(۶) محمد ذهبی ، سیراعلام النبلاء، به کوشش شعیب ارنؤوط و دیگران ، بیروت ، ۱۴۰۴ق /۱۹۸۴م .(۷) عبدالوهاب سبکی ، طبقات الشافعیة الکبری ، به کوشش محمود محمد طناحی و عبدالفتاح محمد حلو، قاهره ، ۱۳۸۳ق /۱۹۶۴م .(۸) عبدالکریم سمعانی ، الانساب ، حیدرآباد دکن ، ۱۳۹۹ق /۱۹۷۹م .(۹) سید، فؤاد، فهرس المخطوطات المصورة، قاهره ، ۱۹۵۴م .(۱۰) محمد عبادی ، طبقات الفقهاء الشافعیة، به کوشش گوستاویتستام ، لیدن ، ۱۹۶۴م .(۱۱) یوسف مزی ، ، تحفة الاشراف ، بمبئی ، ۱۳۸۴ق /۱۹۶۵م .(۱۲) یحیی بن شرف نووی ، تهذیب الا´سماء و اللغات ، قاهره ، ادارة الطباعة المنیریة.

پیشنهاد کاربران

بپرس