ابن فلیته

لغت نامه دهخدا

ابن فلیته. [ اِ ن ُ ف َ ت َ ] ( اِخ )ابوالعباس احمدبن محمدبن علی یمنی. ادیب و کاتب. اوراست : کتاب رشداللبیب الی معاشرة الحبیب. وفات او به سال 231 هَ.ق. بوده است. و در بعض کتب قلیته بقاف ضبط شده و حاجی خلیفه فلبته بباء موحده آورده است.

ابن فلیته. [ اِ ن ُ ؟ ] ( اِخ ) رجوع به ابن زبیر اسوانی شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس