ابن فَسانَجَس، علی بن محمد (قرن ۵ق)
شاعر، ادیب و نسّابۀ شیعی. کنیه اش شیخ ابوالحسن بود. با علوم و فنون مختلف آشنا بود. در آغاز اعتزالی بود و سپس به شیعه گروید. با نجاشی، صاحب رجال، هم روزگار بود. از آثارش: العَقیق؛ ما قالَتْهُ الْعَرَبُ ماکَذا بِأَفعَل من کذا؛ المُخْتَلَف والْمُؤتَلَف؛ اَلْمَنامات؛ الرَدُّ علی اهل ِالمُنَجِمین؛ الردّ علی اهل ِالمنطق؛ الردُّ علی الفلاسفه؛ الردّ علی العَروض.
شاعر، ادیب و نسّابۀ شیعی. کنیه اش شیخ ابوالحسن بود. با علوم و فنون مختلف آشنا بود. در آغاز اعتزالی بود و سپس به شیعه گروید. با نجاشی، صاحب رجال، هم روزگار بود. از آثارش: العَقیق؛ ما قالَتْهُ الْعَرَبُ ماکَذا بِأَفعَل من کذا؛ المُخْتَلَف والْمُؤتَلَف؛ اَلْمَنامات؛ الرَدُّ علی اهل ِالمُنَجِمین؛ الردّ علی اهل ِالمنطق؛ الردُّ علی الفلاسفه؛ الردّ علی العَروض.
wikijoo: ابن_فسانجس،_علی_بن_محمد_(قرن_۵ق)