ابن غبراء

لغت نامه دهخدا

ابن غبراء. [ اِ ن ُ غ َ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) دزد. سارق. || فقیر. درویش. || غریب. ج ، بنوغبراء.

پیشنهاد کاربران

بپرس