ابن غانم

لغت نامه دهخدا

ابن غانم. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) علاءالدین علی بن محمد. از مشاهیر ادبا و شعرای شام. مولد او به سال 680 هَ.ق. و وفات در 737 بوده است. او صاحب صفات ممدوحه و خانه اش مجمع علما و فضلا بود.

ابن غانم. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) شهاب الدین احمدبن غانم ، برادر علاءالدین علی بن محمد. یکی از ادبای شام.

ابن غانم. [ اِ ن ُن ِ ] ( اِخ ) جمال الدین عبداﷲبن علی بن محمدبن غانم ، پسر علاءالدین علی بن غانم. یکی از ادبا و شعرای شام.

ابن غانم. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) عزالدین عبدالسلام بن احمد مقدسی. وفات 678 هَ.ق. صاحب کتاب کشف الاسرار عن حکم الطیور و الازهار و آن مواعظی است به زبان حیوانات و غیر آن.

ابن غانم. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) نورالدین علی بن محمدبن علی بن خلیل مقدسی خزرجی ( 920-1004 هَ.ق. ). فقیه حنفی از نسل سعدبن عباده صحابی. در مصر نشو و نما یافته و همانجا بفراگرفتن علوم پرداخته و در بعض مدارس قاهره تدریس کرده است و دو سفر بحج و سه نوبت بزیارت بیت المقدس شده. وی در زمان خویش مرجع علما بود و شهرتی بسیار داشت. او راست : الرمز فی شرح نظم الکنز. کتاب شمعه فی احکام الجمعه. کتاب الاشباه و النظائر.

ابن غانم. [ اِ ن ُ ن ِ ] ( اِخ ) ابراهیم بن احمدبن غانم. او راست کتابی به نام العز و المنافع للمجاهدین فی سبیل اﷲ بآلات الحروب و المدافع و آن مصور است.

فرهنگ فارسی

فقیه حنفی از نسل سعد بن عباده صحابی

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابن غانم (ابهام زدایی). ابن غانم ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن غانم نورالدین علی بن محمد خزرجی مقدسی، اِبْن ِ غانِم ِ مَقْدِسی ، نورالدین علی بن محمد بن علی بن خلیل خزرجی (۹۲۰-۱۰۰۴ق / ۱۵۱۴-۱۵۹۶م )، فقیه حنفی • ابن غانم عبداللطیف بن عبدالرحمان عبادی خزرجی مقدسی، عبداللطیف بن عبدالرحمان بن احمد بن علی بن غانم عبادی خزرجی مقدسی (۷۸۶-۸۵۶ق/۱۳۸۴-۱۴۵۲م)، عارف ، شاعر ، سیاح و فقیه شافعی
...

پیشنهاد کاربران

بپرس