ابن عیاش

لغت نامه دهخدا

ابن عیاش. [ اِ ن ُ ع َی ْ یا ] ( اِخ ) ابوجعفر احمدبن محمد کنانی. از شعرا و ادبای اندلس. مولد او در 552 هَ.ق. بمرسیه. او در 579 بشرق سفری کرده و مدتی در حجاز و شام اقامت داشته و به سال 597 باندلس بازگشته است و در 628 پس از ابتلاء بعمی درگذشته است. او را نظیره ها بر اشعار حریری و نیز اشعار دیگری است.

فرهنگ فارسی

از شعرا و ادبای اندلس

پیشنهاد کاربران

بپرس