ابن عِنَبه، سید جمال الدین احمد (ح ۷۴۸ـ۸۲۸ق)
مورّخ و نسب شناس شیعی. برخی در شیعه بودنش تردیدی کرده اند. چنین تردیدی روا نمی نماید، امّا امامی بودن وی قطعی به نظر نمی رسد. برخی او را زیدی دانسته اند. از طریق پدر نسب به امام حسن (ع) می برد و از طریق مادر به امام حسین (ع) و از اعقاب عبدالله محض است. احتمالاً در حلّه زاده شد و از شاگردان ابوعبدالله محمد بن قاسم بن معیه، نسب شناس نامی شیعی، بود و بیشترین توشۀ علمی خود را از آثار وی برگرفت. پس از مرگ استاد به سیر و سیاحت پرداخت و از بسیاری نسب شناسان بهره برد. در طبقۀ شهید اول قرار دارد و هردو از طریق ابن معیه از علامه حلّی روایت کرده اند. معروف ترین اثرش عمدةالطالب فی انساب ابی طالب است. مورخان و محدثان متأخر چون حُرّ عاملی و علامه مجلسی و کیا گیلانی از این کتاب بسیار بهره برده اند. از آثار دیگرش: الفصول الفخریه فی اصول البریه (به زبان فارسی)؛ بحرالانساب فی نسب بنی هاشم؛ التحفة الجمالیه فی انساب الطالبیه (فارسی).
مورّخ و نسب شناس شیعی. برخی در شیعه بودنش تردیدی کرده اند. چنین تردیدی روا نمی نماید، امّا امامی بودن وی قطعی به نظر نمی رسد. برخی او را زیدی دانسته اند. از طریق پدر نسب به امام حسن (ع) می برد و از طریق مادر به امام حسین (ع) و از اعقاب عبدالله محض است. احتمالاً در حلّه زاده شد و از شاگردان ابوعبدالله محمد بن قاسم بن معیه، نسب شناس نامی شیعی، بود و بیشترین توشۀ علمی خود را از آثار وی برگرفت. پس از مرگ استاد به سیر و سیاحت پرداخت و از بسیاری نسب شناسان بهره برد. در طبقۀ شهید اول قرار دارد و هردو از طریق ابن معیه از علامه حلّی روایت کرده اند. معروف ترین اثرش عمدةالطالب فی انساب ابی طالب است. مورخان و محدثان متأخر چون حُرّ عاملی و علامه مجلسی و کیا گیلانی از این کتاب بسیار بهره برده اند. از آثار دیگرش: الفصول الفخریه فی اصول البریه (به زبان فارسی)؛ بحرالانساب فی نسب بنی هاشم؛ التحفة الجمالیه فی انساب الطالبیه (فارسی).