ابن عَمید، ابوالفتح (قم ۳۳۷ـ۳۶۶ق)
(یا: ابن العمید؛ شهرت علی بن محمّد، ملقب به ذوالکفایتین) دبیر و وزیر آل بویه. پسر ابوالفضل ابن عمید بود و نزد پدر و ابن فارس ادب آموخت . در ۳۵۸ق، رکن الدوله دیلمی وی را برای فرونشاندن شورش مردم قزوین فرستاد. سال بعد همراه پدرش به جنگ با حسنویه کُرد رفت و با مرگ پدر، با حسنویه صلح کرد. پس از بازگشت به ری ، رکن الدولۀ دیلمی وی را به وزارت خویش منصوب کرد. رکن الدوله در ۳۶۴ق، او را همراه پسر خود، عضدالدوله، برای یاری بختیار، امیر آل بویه، در عراق بر ضد ترکان ، بدان جا فرستاد. عضدالدوله بر امور عراق مسلط شد و گویا می خواست که ابن عمید را به وزارت برگزیند. در همین سال به کوشش ابن عمید و ابوجعفر عُتبی، وزیر سامانی ، دو دولت آل بویه و سامانی پس از سال ها جنگ و کشمکش ، صلح کردند. پس از وفات رکن الدوله در ۳۶۶ق، مؤیّدالدوله دیلمی در ری به امارت نشست و ابن عمید را در مقام وزارت نگاه داشت . اما بدگمانی ابن عمید به صاحب بن عبّاد، دبیر خاص مؤیدالدوله ، و نفوذ ابن عمید در سران لشکری و کشوری ، مؤیدالدوله را بیمناک کرد و او با کسب موافقت عضدالدوله، رئیس خاندان آل بویه ، در همان سال (۳۶۶ق) ابن عمید را دستگیر و شکنجه کرد و کشت . شکنجۀ ابن عمید احتمالاً برای دست یافتن به اموال پنهان خانوادگی بوده است . ابوالفتح ابن عمید در ادب و سیاست به پای پدرش نرسید. اشعاری از او باقی مانده است .
(یا: ابن العمید؛ شهرت علی بن محمّد، ملقب به ذوالکفایتین) دبیر و وزیر آل بویه. پسر ابوالفضل ابن عمید بود و نزد پدر و ابن فارس ادب آموخت . در ۳۵۸ق، رکن الدوله دیلمی وی را برای فرونشاندن شورش مردم قزوین فرستاد. سال بعد همراه پدرش به جنگ با حسنویه کُرد رفت و با مرگ پدر، با حسنویه صلح کرد. پس از بازگشت به ری ، رکن الدولۀ دیلمی وی را به وزارت خویش منصوب کرد. رکن الدوله در ۳۶۴ق، او را همراه پسر خود، عضدالدوله، برای یاری بختیار، امیر آل بویه، در عراق بر ضد ترکان ، بدان جا فرستاد. عضدالدوله بر امور عراق مسلط شد و گویا می خواست که ابن عمید را به وزارت برگزیند. در همین سال به کوشش ابن عمید و ابوجعفر عُتبی، وزیر سامانی ، دو دولت آل بویه و سامانی پس از سال ها جنگ و کشمکش ، صلح کردند. پس از وفات رکن الدوله در ۳۶۶ق، مؤیّدالدوله دیلمی در ری به امارت نشست و ابن عمید را در مقام وزارت نگاه داشت . اما بدگمانی ابن عمید به صاحب بن عبّاد، دبیر خاص مؤیدالدوله ، و نفوذ ابن عمید در سران لشکری و کشوری ، مؤیدالدوله را بیمناک کرد و او با کسب موافقت عضدالدوله، رئیس خاندان آل بویه ، در همان سال (۳۶۶ق) ابن عمید را دستگیر و شکنجه کرد و کشت . شکنجۀ ابن عمید احتمالاً برای دست یافتن به اموال پنهان خانوادگی بوده است . ابوالفتح ابن عمید در ادب و سیاست به پای پدرش نرسید. اشعاری از او باقی مانده است .
wikijoo: ابن_عمید،_ابوالفتح_(قم_۳۳۷ـ۳۶۶ق)