[ویکی نور] ابوالفلاح عبدالحی بن احمد بن محمد عسکری دمشقی معروف به ابن عماد حنبلی در رجب سال 1032 در دمشق به دنیا آمد. در آنجا نشو و نما یافت و علوم قرآن و فقه را نزد ایوب خلوتی و شمس الدین بن بلبان فرا گرفت. سپس به قاهره رفت و مدتی طولانی در آنجا ماند و از استادانی چون مزّاحی، شبراملسی و بابلی و قلیوبی استفاده کرد. آنگاه به دمشق بازگشت و مشغول تدریس شد. از شاگردان او می توان محبّی صاحب خلاصة الاثر، عثمان بن احمد نجدی و مصطفی حموی را نام برد.
محبی از طبع شعری ابن عماد خبر داده و در عین حال گفته است تا آنجا که اطلاع دارم شعری از او باقی نماند. ابن عماد در ذیحجه سال 1089 در مکه مکرمه و پس از ادای حج از دنیا رفت. از وی تألیفات زیر باقی مانده است: بغیة اولی النهی فی شرح المنتهی، شرح بدیعیة ابن حجة الحموی، معطیة الامان در فقه و شذرات الذهب.
محبی از طبع شعری ابن عماد خبر داده و در عین حال گفته است تا آنجا که اطلاع دارم شعری از او باقی نماند. ابن عماد در ذیحجه سال 1089 در مکه مکرمه و پس از ادای حج از دنیا رفت. از وی تألیفات زیر باقی مانده است: بغیة اولی النهی فی شرح المنتهی، شرح بدیعیة ابن حجة الحموی، معطیة الامان در فقه و شذرات الذهب.
wikinoor: ابن_عماد،_عبدالحی_بن_احمد