ابن عِمادِ خُراسانی، محمّد بن عِماد ( ـ۸۰۰ق)
(یا: ابن عماد شیرازی) شاعر ایرانی. بیشتر زندگی اش در شیراز گذشت. در فنون سخنوری مهارت داشت و برخی تذکره نویسان شیوایی کلام او را در غزل و قصیده ستوده اند. ابن عماد اشعاری در مناقب ائمۀ اطهار (ع) گفته است و سروده هایش دارای مضامین عرفانی است. از آثارش: منظومۀ عاشقانۀ روضةالمحبّین/ده نامه که از معروف ترین منظومه های قرن ۸ق است و به کوشش سعید نفیسی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۱۴ش)؛ دیوان اشعار.
(یا: ابن عماد شیرازی) شاعر ایرانی. بیشتر زندگی اش در شیراز گذشت. در فنون سخنوری مهارت داشت و برخی تذکره نویسان شیوایی کلام او را در غزل و قصیده ستوده اند. ابن عماد اشعاری در مناقب ائمۀ اطهار (ع) گفته است و سروده هایش دارای مضامین عرفانی است. از آثارش: منظومۀ عاشقانۀ روضةالمحبّین/ده نامه که از معروف ترین منظومه های قرن ۸ق است و به کوشش سعید نفیسی به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۱۴ش)؛ دیوان اشعار.