ابن علان

لغت نامه دهخدا

ابن علان. [اِ ن ُ ع َل ْ لا ] ( اِخ ) علی بن محمد علان بن ابراهیم بن محمد علان صدیقی فسائی شیرازی. یکی از اجداد او امام الدین علی بن مبارکشاه از مردم فسا ساکن شیراز و عالمی معروف بوده. ابن علان صاحب ترجمه بمکه معظمه بزاد و تا آخر عمر بدانجا بزیست. او را میان عرب شهرتی تمام بود و در حدیث و فقه و ادب مرجعیت داشت. بیش از پنجاه کتاب از تألیفات او برجای است ، ازجمله تاریخ بنای کعبه که آنرا به نام سلطان مراد عثمانی کرده است.

ابن علان. [ اِ ن ُ ع َل ْ لا ] ( اِخ ) شهاب الدین احمد، عم علی بن محمد علان.

فرهنگ فارسی

شهاب الدین احمد عم علی بن محمد علان

پیشنهاد کاربران

بپرس