ابن عطیه عبدالملک بن محمد سعدی

[ویکی فقه] اِبْن ِ عَطیه ، عبدالملک بن محمد سعدی (۱۳۰ق / ۷۴۸م )، فرمانده سپاه اموی ، والی مکه و مدینه در دوران مروان دوم ، آخرین خلیفه اموی است.
نسب وی به سعد بن بکر هوازن می رسد.
مسعودی ، التنبیه و الاشراف ، ج۱، ص۳۲۷، به کوشش دخویه ، لیدن ، ۱۸۹۳م .
در ۱۳۰ق مروان دوم ابن عطیه را به فرماندهی یک سپاه ۴ هزار نفری برای سرکوب عبدالله بن یحیی کندی ملقب به طالب الحق رهبر اباضیان و عامل او ابوحمزه مختار بن عوف به حجاز و یمن گسیل کرد.
احمد یعقوبی ، تاریخ ، ج۲، ص۳۳۹، بیروت ، ۱۳۷۹ق / ۱۹۶۰م .
پس از آن یاران ابن یحیی چند بار شوریدند. نخست یحیی بن عبدالله بن عمر کلاعی قیام کرد. ابن عطیه عبدالرحمان بن یزید، برادرزاده خود را به سرکوب او فرستاد. شورش دیگر را گروهی از اباضی ها به سر کردگی یحیی بن کرب حمیری به راه انداختند. این بار ابن عطیه لشکری به فرماندهی ابوامیه کندی گسیل کرد، سرانجام اباضی ها شکست خوردند و به حضرموت گریختند و در آن جا به عبدالله بن معبد جرمی پیوستند. ابن معبد برای جنگ با ابن عطیه سپاهی بزرگ بسیج کرد. ابن بار ابن عطیه خود به نبرد با جرمی شتافت . در پی نبردهایی در منطقه فلات و شهر سنام حضرموت ابن عطیه توانست این شورش را نیز سرکوب کند.
ابوالفرج اصفهانی ، الاغانی ، ج۲۰، ص۱۱۱- ۱۱۳، بولاق ، ۱۲۸۵ق .
...