ابن عطیر

لغت نامه دهخدا

ابن عطیر. [ اِ ن ُ ع ُ طَ ] ( اِخ ) فرزند عطیر، حکمران رها. نصرالدولةبن مروان رها راتسخیر کرد و عطیر را بکشت و سپس بشفاعت صالح بن مرداس این شهر را به ابن عطیر بازداد و او در حدود سال 420 هَ.ق. آنجا را بطاغیه روم واگذاشت و این امر سبب وقوع محارباتی چند میان ابن مروان و روم گردید.

فرهنگ فارسی

فرزند عطیر حمکران رها

پیشنهاد کاربران

بپرس