ابن عطار

لغت نامه دهخدا

ابن عطار. [ اِ ن ُ ع َطْ طا ] ( اِخ ) ابوالخیر مسیحی بن ابی البقا. طبیب نصرانی نیلی. او بزمان ناصر خلیفه عباسی میزیسته و طبیب مخصوص خلیفه بوده. وفات به بغداد608 هَ.ق. قفطی صاحب تاریخ الحکما چنانکه خود گوید در طب شاگرد او بوده.

ابن عطار. [ اِ ن ُ ع َطْ طا ] ( اِخ ) ابوالقاسم. ادیب و شاعر اندلسی اشبیلی ، معاصر با فتح بن خاقان مؤلف قلائدالعقیان.

ابن عطار. [ اِ ن ُ ع َطْ طا ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ قرطبی. شاعر. اکثر عمر خویش بسیاحت بلاد گذرانیده و چندی در تونس بوده است.

فرهنگ فارسی

ادیب و شاعر اندلسی اشبیلی

دانشنامه آزاد فارسی

ابن عطّار (قرن ۶ و ۷ق)
(ابوالخیر مسیح بن ابوالبقا) پزشک مسیحی. در دورۀ خلافت ناصر لِدین الله (۵۷۵ـ۶۲۲ق)، سی وچهارمین خلیفۀ عباسی، زندگی می کرد و پزشک مخصوص او بود.

پیشنهاد کاربران

بپرس