ابن عتیق ماءالعینین

[ویکی نور] «ماء العینین بن عتیق»، عالم مالکی مذهب در سال 1307ق، در ساقیة الحمراء، از مناطق جمهوری عربی صحراء، در خانواده ای اصیل متولد شد. خانواده اصیل و مشهور «الطالب المختار»، در منطقه صحراء و خارج آن، دارای احترام و فرزندان آن، به نبوغ و علم و غیرت وطنی ممتاز بوده است. در طفولیت، پدرش العتیق محمد بن فاضل را از دست داد و جدش، شیخ ماء العینین که از علمای بزرگ بود، سرپرستی و تربیت او را به عهده گرفت و علم حدیث و کلام را از وی فراگرفت. ادبیات عرب را نیز از شیخ نعمت و احمد هیبت و نحو را از شیخ محمد بن سیدین و اصول را از محمد عاقب بن مایا آموخت.
پس از وفات جدش، ملازم دایی اش شیخ احمد هیبت و شیخ مربیه ربه گردید و آن دو را یاری و بر جهاد تشجیع نمود. وی پس از پایان مقاومت در جنوب در سال 1934م، به طنطان بازگشت و به قضاوت مشغول گردید.
در سال 1357ق، فریضه حج را به ریاست شیخ مربیه ربه با نفقه خزانه به جای آورد. وی در روز جمعه، 16 شوال از طنطان خارج شد و سه شنبه دوم محرم سال بعد به نزد خانواده اش بازگشت. او در خلال سفر با تعدادی از علما و رجال فکری و سیاسی، مانند عبدالوهاب بن منصور، مکی ناصری و شکیب ارسلان، در طرابلس، سویس و حجاز دیدار نمود.
در اواخر سال 1956م، به عنوان استاد دانشکده یوسفیه مراکش تعیین گردید و تا زمان وفاتش در سال 1376ق، به تدریس مشغول بود.
او در علوم مختلف دارای تألیف است که از جمله آنهاست:
2. بحور البدائع المحتویة علی درر الاشعار المصطفویة؛