ابن عِبْری، ابوالفرج یوحنّا (ملطیه۶۲۳ ـ مراغه ۶۸۵ق)
(یا: غریغوریوس؛ بارهِبرایوس) فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم، نجومی و مترجم توانای زبان های عربی و سریانی، صاحب آثار متعدد در رشته های فوق. تعداد آثار او را بالغ بر ۳۰ کتاب نوشته اند. اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی بین النهرین و غرب ایران بود. در نوجوانی زبان های یونانی و سریانی و عربی را آموخت و نزد پدر و بعضی دیگر از دانشمندان به تحصیل طب و فلسفه و علوم دینی پرداخت و در ۶۴۴ق اسقف شهر جوباس و پس از آن اسقف شهر لاقبین و در ۶۵۱ق از طرف بطریق دیونیسیوس، اسقف شهر حلب شد اما رقابت های اسقف صلیبیا، دوست سابق او که مورد حمایت بطریق یوحنای معدنی، رقیب بطریق دیونیسیوس و ملک ناصر ایوبی پادشاه حلب قرار داشت مانع از استقرار او در حلب گردید و ناگزیر به دیر برصوما در نزدیکی ملطیه معتکف شد. یکی دو سال بعد وی دوباره مقام خود را به دست آورد و این مصادف با تصرف شهر حلب به دست مغولان بود. در ۶۶۲ق اسقف اعظم یعقوبیان شرق شد و در این منصب خدمات زیادی به اتباع خود کرد. معروف ترین اثر او کتاب تاریخ مختصرالدول است که در اصل به سریانی بوده و در اواخر عمر به خواهش عده ای، آن را به عربی برگردانده است. او همچنین آثار معروف اسلامی نظیر اشارات و تنبیهات و قانون ابن سینا را به سریانی ترجمه کرده است. به گمان او، فارابی و ابن سینا بهترین حاملان علم ارسطو و خواجه نصیر طوسی، حکیمی بلندپایه در همه شاخه های حکمت بوده اند. ابن عبری در مراغه درگذشت و در دیر مارمتی مدفون شد. ابن عبری فرزندی نداشت و تیمناً کنیه ابوالفرج یافت؛ همین کنیه موجب شده که بسیاری از محققان او را با دیگر پزشکان مسیحی مکنی به ابوالفرج اشتباه کنند.
(یا: غریغوریوس؛ بارهِبرایوس) فیلسوف، طبیب، مورخ، منجم، نجومی و مترجم توانای زبان های عربی و سریانی، صاحب آثار متعدد در رشته های فوق. تعداد آثار او را بالغ بر ۳۰ کتاب نوشته اند. اسقف اعظم مسیحیان یعقوبی بین النهرین و غرب ایران بود. در نوجوانی زبان های یونانی و سریانی و عربی را آموخت و نزد پدر و بعضی دیگر از دانشمندان به تحصیل طب و فلسفه و علوم دینی پرداخت و در ۶۴۴ق اسقف شهر جوباس و پس از آن اسقف شهر لاقبین و در ۶۵۱ق از طرف بطریق دیونیسیوس، اسقف شهر حلب شد اما رقابت های اسقف صلیبیا، دوست سابق او که مورد حمایت بطریق یوحنای معدنی، رقیب بطریق دیونیسیوس و ملک ناصر ایوبی پادشاه حلب قرار داشت مانع از استقرار او در حلب گردید و ناگزیر به دیر برصوما در نزدیکی ملطیه معتکف شد. یکی دو سال بعد وی دوباره مقام خود را به دست آورد و این مصادف با تصرف شهر حلب به دست مغولان بود. در ۶۶۲ق اسقف اعظم یعقوبیان شرق شد و در این منصب خدمات زیادی به اتباع خود کرد. معروف ترین اثر او کتاب تاریخ مختصرالدول است که در اصل به سریانی بوده و در اواخر عمر به خواهش عده ای، آن را به عربی برگردانده است. او همچنین آثار معروف اسلامی نظیر اشارات و تنبیهات و قانون ابن سینا را به سریانی ترجمه کرده است. به گمان او، فارابی و ابن سینا بهترین حاملان علم ارسطو و خواجه نصیر طوسی، حکیمی بلندپایه در همه شاخه های حکمت بوده اند. ابن عبری در مراغه درگذشت و در دیر مارمتی مدفون شد. ابن عبری فرزندی نداشت و تیمناً کنیه ابوالفرج یافت؛ همین کنیه موجب شده که بسیاری از محققان او را با دیگر پزشکان مسیحی مکنی به ابوالفرج اشتباه کنند.