ابن عبدالعزیز

لغت نامه دهخدا

ابن عبدالعزیز. [ اِ ن ُ ع َ دِل ْ ع َ ] ( اِخ ) ابوجعفر ادریسی. کاتب ملک کامل سلطان مصر. صاحب کتاب انوار علو الاعلام فی الکشف عن اسرار الاهرام و عبدالقادر بغدادی متوفی بسنه 1094 هَ.ق. آنرا تصحیح کرده. وفات ابوجعفر به سال 623 هَ.ق. بوده است.

ابن عبدالعزیز. [ اِ ن ُ ع َ دِل ْ ع َ ] ( اِخ ) ابوحفص عمربن عبدالعزیزبن مروان بن حکم. هشتمین خلیفه اموی. رجوع به عمربن عبدالعزیز شود :
یکی از بزرگان اهل تمیز
حکایت کند زابن عبدالعزیز.
سعدی.

فرهنگ فارسی

هشمین خلیفه اموی

پیشنهاد کاربران

بپرس