ابن عبدالظاهر

لغت نامه دهخدا

ابن عبدالظاهر. [ اِ ن ُ ع َ دِظْ ظا هَِ ] ( اِخ ) محیی الدین ابوالفضل عبداﷲبن رشیدبن ابومحمد عبدالظاهربن نشوان. کاتب ملک ظاهر بیبروس و منصور قلاون و اشرف خلیل ، از ممالیک بحری بود. مولد او در 620 هَ.ق.و وفات به 692 بوده است. از کتب اوست : الروضة البهیةالزاهره فی خطط المعزیة و القاهره. سیرة السلطان ملک ظاهر. الالطاف الخفیه در تاریخ مصر و تاریخ قلاون و کتابی به نام تمائم الحمائم در وصف کبوتران نامه بر.

دانشنامه عمومی

عبدالله بن عبدالظاهر جُذامی مصری شهرت یافته به ابن عبدالظاهر ( ۱۲۲۳–۱۲۹۲م ) قاری، زبان شناس، کاتب و شاعر مصری و رئیس دیوان انشا در دورهٔ مملوکی بود. او را کاتبی مترسل نویس در نامه های دیوانی و اخوانی نامیده اند که به شیوهٔ قاضی فاضل می نگاشت. از آثار اوست «الروضة البهیة الزاهره فی خِطط المُعزّیّه القاهره»، «الألطاف الخفیّة فی السیرة الشریفة السلطانیة الأشرفیة»، «سیرة الملک الظاهر» و «الدر النظیم من ترسّل عبدالرحیم». [ ۱] [ ۲] [ ۳] [ ۴]
عکس ابن عبدالظاهرعکس ابن عبدالظاهرعکس ابن عبدالظاهرعکس ابن عبدالظاهرعکس ابن عبدالظاهرعکس ابن عبدالظاهر
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس