ابن عباد
لغت نامه دهخدا
ابن عباد. [ اِ ن ُ ع َب ْ با ] ( اِخ ) ابوعبداﷲ محمدبن ابراهیم بن عبداﷲ حمیری ( 733-792 هَ.ق. ). فقیه شاعر صوفی اندلسی. مولد او بشهر رنده. چندی بفاس و تلمسان رفت و در آنجا به تکمیل فقه و ادب پرداخت و سپس پانزده سال مقام خطیبی مسجد قیروان داشت. او راست :کتاب غیاث المواهب العلیة فی شرح الحکم العطائیه.
ابن عباد. [ اِ ن ُ ع َب ْ با ] ( اِخ ) رجوع به صاحب بن عباد شود.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
[ویکی فقه] ابن عباد (ابهام زدایی). ابن عباد ممکن است اشاره به اشخاص و شخصیت های ذیل باشد: • ابن عباد رندی، ابن عَبّاد، ابوعبدالله محمد بن ابراهیم نفزی حمیری رُندی ، فقیه ، خطیب و از مشاهیر صوفیه اندلس • حارث بن عباد، از قبیله بکر بن وائل، کنیه اش ابوبُجَیر، شاعر دلاور دوره جاهلی• صاحب بن عباد، ابوالقاسم اسماعیل بن عباد فرزند عباس ملقّب به صاحب و مشهور به صاحب بن عباد، از بزرگان و سرشناسان اصفهان
...
...
wikifeqh: ابن عباد_(ابهام_زدایی)
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید