ابن عاشر ابوالعباس احمدعمر بن محمد

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اِبْن ِ عاشِر، ابوالعباس احمد عمر بن محمد، صوفی و زاهد مغربی (د ۷۶۵ق /۱۳۶۴م ) است.
اصلش از اندلس بود و در ناحیه شمینه زاده شد و در همان جا پرورش یافت . سپس به «جزیره الخضراء» رفت و به تعلیم قرآن پرداخت ، اما در کشاکش با مسیحیان ، جزیره به محاصره افتاد، و چون آنجا را در حال سقوط دید عازم سفر حج شد و پس از آن به فاس رفت . اقامت او در آن شهر دیری نپایید و از آن جا به مکناسه و سپس به سَلا رفت . در سلا به رباط الفتح فرود آمد و در زاویه شیخ ابوعبدالله یابوری (یا بالوری ) اقامت گزید.
ابن قاضی مکناسی ، احمد، درة الحجال فی اسماء الرجال ، به کوشش محمد الاحمدی ابوالنور، ج۱، ص۱۴۸-۱۴۹، قاهره / تونس ، ۱۳۹۰ق /۱۹۷۰م .
ابن عاشر در تمسک به سنت در حد کمال بود.
ابن قنفذ، احمد، الوفیات ، به کوشش عادل نویهض ، ج۱، ص۳۶۶، بیروت ، ۱۳۹۰ق /۱۹۷۱م .
ابن عاشر را به سبب زندگی زاهدانه اش یکی از دو تن اشخاص بسیار برجسته روزگار خود
بابا تنبکتی ، احمد، «نیل الابتهاج »، در حاشیه الدیباج المذهب ابن فرحون ، ج۱، ص۷۰، قاهره ، ۱۳۵۱ق /۱۹۳۲م .
...

پیشنهاد کاربران

بپرس