ابن عابِدین، محمدامین (دمشق ۱۱۹۸ـ ۱۲۵۲ق)
فقیه و مفتی حنفی. پس از حفظ قرآن در کودکی، علوم قرائت و تجوید، صرف و نحو، نزد شیخ سعید حموی آموخت. فقه شافعی را نیز نزد همو فراگرفت. برای تحصیل تفسیر، حدیث، فلسفه و کلام در کلاس های درس شیخ محمدشاکر معروف به ابن عقاد شرکت کرد. در این زمان به فقه حنفی گرایید و نزد ابن عقاد، فقه و اصول حنفی را نیز تحصیل کرد. از دیگر استادان او می توان از شیخ امیر مصری و شیخ محمد کذبری نام برد. سید عبدالغنی غنیمی میدانی و سعید بن حسن حلبی از شاگردان او بودند. فرزند او علاءالدین نیز به ابن عابدین معروف است. حدود ۴۰ کتاب نوشته است. از آثار اوست: رد المختار علی الدرالمحتار؛ فی شرح تنویر الابصار (کلکته، ۱۲۴۳)؛ العقود الدریة فی تنقیح الفتاوی الحامدیة یا حاشیۀ ابن عابدین (بولاق، ۱۲۷۰)؛ عقوداللالی فی الاسانید العوالی (دمشق، ۱۳۰۲)؛ مجموعة رسائل ابن عابدین، مشتمل بر ۳۰ رساله (دمشق ۱۳۰۱)؛ منحةالخالق، حاشیه به کتاب البحر الرائق فی شرح الدقائق (قاهره، ۱۹۱۶)؛ نسمات الاسحار علی شرح المنار، در اصول و حاشیه ای است بر شرح حصکفی بر کتاب المنار نسفی (استانبول، ۱۳۰۰ق).
فقیه و مفتی حنفی. پس از حفظ قرآن در کودکی، علوم قرائت و تجوید، صرف و نحو، نزد شیخ سعید حموی آموخت. فقه شافعی را نیز نزد همو فراگرفت. برای تحصیل تفسیر، حدیث، فلسفه و کلام در کلاس های درس شیخ محمدشاکر معروف به ابن عقاد شرکت کرد. در این زمان به فقه حنفی گرایید و نزد ابن عقاد، فقه و اصول حنفی را نیز تحصیل کرد. از دیگر استادان او می توان از شیخ امیر مصری و شیخ محمد کذبری نام برد. سید عبدالغنی غنیمی میدانی و سعید بن حسن حلبی از شاگردان او بودند. فرزند او علاءالدین نیز به ابن عابدین معروف است. حدود ۴۰ کتاب نوشته است. از آثار اوست: رد المختار علی الدرالمحتار؛ فی شرح تنویر الابصار (کلکته، ۱۲۴۳)؛ العقود الدریة فی تنقیح الفتاوی الحامدیة یا حاشیۀ ابن عابدین (بولاق، ۱۲۷۰)؛ عقوداللالی فی الاسانید العوالی (دمشق، ۱۳۰۲)؛ مجموعة رسائل ابن عابدین، مشتمل بر ۳۰ رساله (دمشق ۱۳۰۱)؛ منحةالخالق، حاشیه به کتاب البحر الرائق فی شرح الدقائق (قاهره، ۱۹۱۶)؛ نسمات الاسحار علی شرح المنار، در اصول و حاشیه ای است بر شرح حصکفی بر کتاب المنار نسفی (استانبول، ۱۳۰۰ق).