ابن طَیِّب، ابوالفرج عبدالله ( ـ بغداد پس از ۴۳۵ق)
فیلسوف و پزشک نسطوری مسیحی. شاگرد ابن خمار و استاد ابن اثردی و ابن بطلان است. بیشترین شهرت این مسیحی متصلّب، در پزشکی است تا فلسفه؛ اگرچه گفته اند که بیش از بیست سال در تفسیر مابعدالطبیعۀ ارسطو فکر می کرد. از وی در حدود ۱۰۰ اثر در تراجم گزارش شده، ازجمله در پزشکی: تفسیر اُسطُقُسّات، تشریح صغیر، نبض صغیر، صناعات صغیرة، مزاج، تریاق از جالینوس، تفسیر طبیعة الانسان و فصول بقراط. در علوم عقلی: شرح طبیعیات، تدبیر منزل، انالوطیقای اول از ارسطو. در دانش مسیحی: تفسیر اناجیل چهارگانه، فقه النصرانیه، مقالة فی التثلیث، فردوس النصرانیة.
فیلسوف و پزشک نسطوری مسیحی. شاگرد ابن خمار و استاد ابن اثردی و ابن بطلان است. بیشترین شهرت این مسیحی متصلّب، در پزشکی است تا فلسفه؛ اگرچه گفته اند که بیش از بیست سال در تفسیر مابعدالطبیعۀ ارسطو فکر می کرد. از وی در حدود ۱۰۰ اثر در تراجم گزارش شده، ازجمله در پزشکی: تفسیر اُسطُقُسّات، تشریح صغیر، نبض صغیر، صناعات صغیرة، مزاج، تریاق از جالینوس، تفسیر طبیعة الانسان و فصول بقراط. در علوم عقلی: شرح طبیعیات، تدبیر منزل، انالوطیقای اول از ارسطو. در دانش مسیحی: تفسیر اناجیل چهارگانه، فقه النصرانیه، مقالة فی التثلیث، فردوس النصرانیة.