ابن طیب. [ اِ ن ُ طَی ْ ی ِ ] ( اِخ ) ابوالفرج عبداﷲ. حکیم و طبیبی مشهور، معاصر ابوعلی بن سینا. از اطبای بیمارستان عضدی بغداد. او صحبت ابن بطلان و چند طبیب مشهور دیگر درک کرده و ابوعلی تألیفات طبی او را تحسین میکرده لکن به کتب فلسفی او وقعی نمی نهاده است. او را با ابن سیناو ابن هیثم مکاتباتی است و تا سال 435 هَ.ق. حیات داشته است. وی صاحب تصنیفات بسیار است و در سهولت تألیف بمرتبتی بوده که غالباً املا میکرده و کَتَبه مینوشته اند. بیشتر تألیفات او شروحی است بر تصانیف قدما و هم او را کتبی است که خود ماتِن آن است. ازجمله شروح طبی اوست : شرحی بر ابیذیمیا و فصول ابقراط. الستةعشر جالینوس. وظائف الاعضاء جالینوس. مسائل حنین. نیز او راست : خلاصه ستةعشر جالینوس که آنرا ثمار الستةعشر نامیده است. شروح فلسفی او عبارت است از: شرح مقولات. شرح العباره و انالوطیقای اول و ثانی و طوبیقا و ریطوریقا و بئوطیقا و کتاب الحیوان ارسطو و نیز شرحی بر ایساغوجی فرفوریوس. و ابن عبری گوید کتب ارسطو و نیز تورات را او به عربی نقل کرده است. و کتبی که خود ماتِن است : مقالة فی القوی الطبیعیه. مقالة فی الشراب. تعالیق فی العین. مقاله ای در علت مستفرغ بودن اخلاط جز خون. کتاب النکت و الثمار الطبیة و الفلسفیه.
فرهنگ فارسی
حکیم و طبیبی مشهور معاصر ابو علی سینا از اطبای بیمارستان عضدی بغداد
