ابن طِقْطَقی، صفی الدّین ابوجعفرمحمّد (۶۶۰ـ۷۰۹ق)
تاریخ نگار شیعی عراقی. پس از مرگ پدر نقیب علویان حله، نجف، و کربلا شد. شهرت وی به سبب کتاب منیةالفضلاء فی تواریخ الخلفا و الوزرا به عربی در تاریخ خلفای راشدین، بنی امیه و بنی عباس و وزرای ایشان و پادشاهان معاصر آنان تا سقوط خلافت عباسی است. چون مؤلف، این کتاب را به فخرالدین عیسی بن ابراهیم، امیر موصل اهدا کرد اثرش به تاریخ الفخری نیز آوازه دارد. هندو شاه بن سنجر نخجوانی در قرن ۸ق آن را با تجارب السلف به فارسی ترجمه و به نصرة الدین احمدبن یوسف شاه از اتابکان لرستان اهدا کرد. این اثر به قلم محمد وحید گلپایگانی به فارسی ترجمه شده و با نام تاریخ فخری به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۰ش).
تاریخ نگار شیعی عراقی. پس از مرگ پدر نقیب علویان حله، نجف، و کربلا شد. شهرت وی به سبب کتاب منیةالفضلاء فی تواریخ الخلفا و الوزرا به عربی در تاریخ خلفای راشدین، بنی امیه و بنی عباس و وزرای ایشان و پادشاهان معاصر آنان تا سقوط خلافت عباسی است. چون مؤلف، این کتاب را به فخرالدین عیسی بن ابراهیم، امیر موصل اهدا کرد اثرش به تاریخ الفخری نیز آوازه دارد. هندو شاه بن سنجر نخجوانی در قرن ۸ق آن را با تجارب السلف به فارسی ترجمه و به نصرة الدین احمدبن یوسف شاه از اتابکان لرستان اهدا کرد. این اثر به قلم محمد وحید گلپایگانی به فارسی ترجمه شده و با نام تاریخ فخری به چاپ رسیده است (تهران، ۱۳۵۰ش).