ابن طباطبا، ابومَعْمَر یحیی ( ـ۴۷۸ق)
فرزند محمد بن قاسم بن محمد بن طباطبا، نسّابه، شاعر، متکلم و نحوی، از علمای شیعۀ امامیه. در بغداد متولد شد و در همان جا زندگی کرد و در همان جا از دنیا رفت. او بزرگترین نسب شناس طالبیان بود. بیشتر روزها در جمع علما و شعرای بغداد شرکت می کرد. فرزندی نداشت. نزد ابوالبرکات حسین بن علی ربعی شیرازی، عالم نحو و لغت، و نیز عمر بن ثابت شمانینی نحوی تلمذ کرده و استاد هبةالله بن علی حسنی معروف به ابن الشجری دانشمند مشهور لغت و ادب عربی بود. از آثار اوست: الامامیه؛ الاصول؛ الایضاح فی المسح علی الخفین.
فرزند محمد بن قاسم بن محمد بن طباطبا، نسّابه، شاعر، متکلم و نحوی، از علمای شیعۀ امامیه. در بغداد متولد شد و در همان جا زندگی کرد و در همان جا از دنیا رفت. او بزرگترین نسب شناس طالبیان بود. بیشتر روزها در جمع علما و شعرای بغداد شرکت می کرد. فرزندی نداشت. نزد ابوالبرکات حسین بن علی ربعی شیرازی، عالم نحو و لغت، و نیز عمر بن ثابت شمانینی نحوی تلمذ کرده و استاد هبةالله بن علی حسنی معروف به ابن الشجری دانشمند مشهور لغت و ادب عربی بود. از آثار اوست: الامامیه؛ الاصول؛ الایضاح فی المسح علی الخفین.
wikijoo: ابن_طباطبا،_ابومعمر_یحیی_(_ـ۴۷۸ق)